Een terugblik op de start van de coronacrisis

De coronacrisis legde ook in Rumst het openbare leven lam. Scholen gingen toe, er kwamen strenge maatregelen en thuisquarantaine wordt allicht het woord van het jaar. Maar er zijn ook lichtpunten, zegt burgemeester Jurgen Callaerts: “Ik zag een nooit geziene solidariteit onder de inwoners. En er is ook begrip. Elke crisis biedt kansen. Dat zal hier niet anders zijn.”

Wanneer had je door dat het serieus werd?

 Jurgen: “Op 11 maart werden we ’s avonds bij de gouverneur geroepen. Tijdens die vergadering – we zaten allemaal nog ‘gezellig’ naast elkaar – werd het duidelijk dat we ons aan iets mochten verwachten.”

Wat waren de eerste maatregelen? 

Jurgen: “Een brief naar alle horecazaken. Daarin heb ik opgeroepen om het aantal bezoekers tot een minimum te beperken. De focus daarbij lag op sensibilisering en overtuiging. Dat klinkt misschien nogal lauw nu. Maar op 11 maart was de overtuiging van de noodzaak van strenge maatregelen bij de ruime bevolking nog niet aanwezig.”

Op 13 maart besliste de Nationale Veiligheidsraad om een vorm van ‘lockdown’ aan te nemen. Goede maatregel?

Jurgen: “Ik vind van wel. Duidelijkheid vanop nationaal niveau was zeker wenselijk. Anders zou elke gemeente het warm water gaan uitvinden en vrij interpreteren wat kan en wat niet. De algemene richtlijnen zoals social distancing waren wel duidelijk, maar het gevaar was dat niet iedereen die op eenzelfde manier zou invullen.”

Je kon achteroverleunen, dus? 

Jurgen: “Wel integendeel. De nieuwe situatie maakte dat de beslissingen niet meer lokaal genomen mochten worden, maar de uitvoering en de toepassing ervan dienden te gebeuren door de gemeentebesturen. We moesten dus onmiddellijk bekijken hoe we de opvang in het onderwijs zouden organiseren, hoe we de triagepost aan het ziekenhuis zouden inrichten ... Daarenboven moesten we ook onze eigen dienstverlening reorganiseren. Van de overheid wordt wel eens gezegd dat ze log is en dat alles lang duurt. Maar ik vind dat we de afgelopen weken het tegendeel hebben bewezen.”

Je startte snel een buurtzorglijn, bouwde een bedrijvengids uit, zette een vrijwilligerswerking op … Er zijn toch maar 24 uur in één dag?

Jurgen: “Dat zijn niet mijn verdiensten. Je bent als burgemeester crisismanager en eindverantwoordelijke. Maar al deze initiatieven kwamen tot stand dankzij andere personen. In eerste instantie dankzij het gemeentepersoneel. Daarnaast konden we ook een beroep doen op tal van inwoners. Zonder hun inzet en creativiteit was dit nooit gelukt.”